Küçüktüm, annem beni ana okuluna bırakmıştı. Arkasından ağlayarak öğretmenimin kucağında kalmıştım. Annem beni terk etti sandım, meğersem gideceğim yolun zeminini hazırlıyormuş. 3 sene sonra ilk minik mezuniyetimi yaşamıştım, artık ilk okula gidecektim. Okul kızı olmuştum ve kendimden büyük çantamla okula gidiyordum. Sadece sınav günleri sabahları karnım ağriyor, hasta numarasıyla zorluklardan kaçmayı çalışıyordum. Öğretmenlerimi hayranlıkla izliyor, bilgilerini ve öğütlerini can kulağıyla dinliyordum.
Almanya’nın orta okulu 5. sınıfta başlar ve çocuğun derecesine göre ayrılır. Ben dereceye girmiştim ve korkarak benim için yeni bir dönem başlıyordu. Sokaktaki komşu teyze: “Ay çantası kendisinden büyük, nerde o okulu başaracak bu çocuk.” demişti anneme bir sokak muhabbetinde. Çok üzülmüştüm, ruhumu yaralamıştı. Kafamda garip bir denklem oluşmuştu: (boy+kilo) x yaş =akıl
Anneme çok çektirmişimdir. Ergenlik denen hastalığa yakalanırken zor bir okulda okuyordum. Hakkını ödeyemem annem. Arkamda desteğim ve ilgim oldukça iyi bir öğrenci oldum. Çok güzel tecrübeler edindim ve 7. sınıfta Almanca öğretmenim sayesinde gelecekteki mesleğimi seçtim.
Sonrasında Yunanistan’a gelip, dilini bilmediğim bir ülkede yeni okul sistemine alışmakla imtihan edildim. Daha önce öğrendiklerim sanki sıfırlanmış, adeta sudan çıkmış bir balık gibiydim. Korkmayı bırakmış, güçlenmeyi seçmiştim. Ve herkes yabancı dil olarak ingilizce öğrenirken ben yunanca öğrendim. Matematiksel zekama ne kadar güvensemde kendim için zoru seçip, lisede sözel gidip, zor dediğim o dilde üniversite sınavlarına katıldım. Azınlığa tanınan kontenjana gerek duymayıp Yunanistan’da doğup büyüyen yunan çocuklarıyla üniversiteye katılma imkanı kazandım. Ve sonunda arzuladığım okula kavuşmuştum. Pekte kolay olmayan yollardan geçip, adeta savaşırcasına hedefime yürüdüm. Bu 4 yıl boyuncada eğlenerek ve severek bir çok bilgi toplayıp, araştırmalar yaptım.
16 senelik eğitim hayatımın özetinde, size ihtiyacınız olan şeyleri sıralıyorum:
– İyi bir öğrenci olabilmek için iyi bir öğretmene ihtiyacımız var.
– Başarılı olmak için sadece sonsuz isteğe ihtiyacımız var.
– Yetenekli olduğunuz şeyleri yapmaktan çekinmeyin.
Dün ki yemin töreninin bitişiyle ilk kime sarılıp gözlerim doldu dersiniz? İlk öğretmenim olan ANNEM’e. Mesleğimin zemini sen attın, senin ektiğin tohum büyüdü ve çiçek açtı. Şimdi en güzel zamanımda, en güzel duyguları ve tüm zaferleri seninle yaşıyorum. İyi ki varsın, cennet kokulum. Bu doğum gününde sana verebileceğim en büyük hediyeyi verdiğime inanıyorum. Senin kızın olmaktan hep gurur duydum. Annem, 34. doğum günün kutlu olsun. Yeni yaşında sağlık ve huzur peşini bırakmasın. Daha nice mutlu yılları birlikte çiğnemek dileğiyle…
Kızın Seda
Sanada selamlarımı sunuyorum komşu teyzem! Bak senin bildiğin o denklemi bozdum. (: