Hey millet! Gördüm ki sayfamıza olan ilginiz sürüyor, sadece düğünümüzü hatırlatan bir sayfa olarak kalsın istemedim. İçimde bulunduğum durumu analiz edip, sizinle paylaşmak bana düğüne hazırlanırken çok iyi gelmişti. Neden peki devam ettirmeyelim? Sonuçta bu hayatta telaşlarımız tükenmez. Birimizin nişanı olurken diğerimiz düğününe hazırlanır. Birimizin hamile kaldığının sevincini yaşarken, bir diğerimiz çocuğunu kucağına almıştır. Birimiz tatile hazırlanırken, diğerimiz yeni işe girmiştir. Tabi bunlar hep güzel telaşlar ama hayatın iyi zamanları olduğu gibi kötüleride var. İşte yüreğimiz el verdikçe ve ‘ay filanca ne der’i takmayarak o anlarıda paylaşmalıyız.
Şahsım adına konuşmak gerekirse, zor zamanlarımda bir tek yazı kendime gelmemi sağlar. Okursun ve dile getiremediğin herşey tüm çıplaklığınla yazıya dökülmüştür. Bazen ise hepimizin dilinde olan ama asla yazıya dökülmeyen şeyler olur, en basit şeyler bunlar. Mesela anlık bir mutluluk yada ufacık bir seyahat. Şimdi eminim ki, bunu okuyanların yarısı beni anlamayacak ve böyle şeylerin ne önemi var diyecektir. Yazmanın tadına varmamıştır bu kişi, yada asla küçüklüğünde günlük tutmamıştır. Ufacık bir çocukken kardeşinle tartışmasını kağıda dökmemiştir. Sonra o defteri bulup, o an ki psikolojisini sorgulamamıştır. En basitide hayatını sorgulamamıştır asla. Hiç bu hayat telaşesinde oturup sizi asıl mutlu eden şeylerin ne olduğunu düşündünüz mu?
Sayfamıza ufak bir blog penceresinden bakmanızı istiyorum artık. Burda yaşadıklarımızı, edindiğim tecrübeleri ve benim için önemli olan her şeyi sizinle paylaşmak istiyorum. Umarım uzun soluklu bir proje olur ve okumaktan zevk alırsınız.
Seda